Rijkswaterstaat, provincie Noord-Brabant en gemeente Tilburg werken gestaag door aan de voorbereiding van de herbouw van Sluis II in het Wilhelminakanaal. Omgevingsmanager Sander Houweling licht toe wat er achter de schermen allemaal gebeurt.
Achter de schermen werkt het projectteam voor de herbouw van Sluis II in het Wilhelminakanaal gestaag door. ‘Het afgelopen jaar hebben we niet stilgezeten’, vertelt Houweling. ‘Toch kan het voor de omgeving lijken alsof er maar weinig gebeurt. Dat komt omdat we in deze fase van het project niet altijd heel zichtbaar zijn. We zijn immers nog niet ‘buiten aan het werk’.’
Uitwerken randvoorwaarden
De afgelopen periode heeft het projectteam de randvoorwaarden uitgewerkt die nodig zijn voor de bouw van de nieuwe Sluis II. ‘Daarbij gaat het om het ophalen van wensen uit de omgeving, het uitwerken van technische eisen en veiligheidseisen en het maken van planningen en kostenramingen’, vertelt Houweling. ‘Ook zijn we bezig met nadere onderzoeken. We gaan bijvoorbeeld na waar kabels en leidingen liggen, zodat we weten of en welke kabels we moeten verleggen voor of tijdens de werkzaamheden. Verder doen we onderzoek naar niet-gesprongen explosieven, flora en fauna en brengen we de eventuele milieueffecten in kaart.’
Uitgangspunten bouw Sluis II
Inmiddels is ook duidelijk in welk gebied in het Wilhelminakanaal de nieuwe Sluis II komt te liggen. ‘We hadden hiervoor 3 mogelijke locaties op het oog’, legt Houweling uit. ‘Ten zuiden van de huidige Sluis II, op de huidige locatie en iets ten oosten daarvan.’ Bij het bepalen van de beste locatie speelden allerlei zaken mee. ‘We willen Sluis II bijvoorbeeld zo snel mogelijk en met zo min mogelijk hinder voor de omgeving bouwen. Verder is de vaaras en de locatie van de voorhavens van belang voor het ontwerp. Daarnaast hebben we zaken als geluidshinder en de ruimtelijke inpassing meegewogen.’
Zoekgebied nieuwe Sluis II
Dit alles heeft ertoe geleid dat de optie voor de ‘zuidelijke variant’ is afgevallen. Deze optie leek gunstig voor de duur van de bouwtijd en een mogelijke stremming voor het scheepvaartverkeer, maar dit bleek bij nadere uitwerking erg tegen te vallen. Vanuit oogpunt van ruimtelijke inpassing en de vaaras scoorde deze optie ook het minst’, legt Houweling uit. ‘De 2 opties die overbleven zijn vertaald in een maatregelvlak. Het maatregelvlak is het vlak waarbinnen de sluis gerealiseerd mag worden. De aannemer die Sluis II gaat herbouwen, bepaalt uiteindelijk binnen het maatregelvlak de precieze locatie.’
Ontwerpen en bouwen
Het feit dat de aannemer dit bepaalt, is het gevolg van de contractvorm die Rijkswaterstaat heeft gekozen. Houweling legt uit dat de toekomstige aannemer gaat werken op basis van een Design en Construct-contract. ‘Dit betekent dat de aannemer niet alleen de nieuwe Sluis II bouwt, maar ook verantwoordelijk is voor het ontwerp en alles wat daarbij komt kijken. We kiezen hiervoor om de kennis, innovatie en slagkracht van de markt optimaal te benutten.’
Bron:Rijkswaterstaat