Van de week belde vriend Broeder Maarten Bezuijen mij op……
Vrijdag komt bij Verolme Keppel de Buffel uit dok en deze word met veel tam tam zaterdag Hellevoetsluis binnen gesleept.
Of ik zin had zaterdag aan boord te komen ,om het spektakel van nabij mee te maken.
Hij zou me vrijdag avond nog bellen……
Vrijdag avond ging de telefoon…..Maarten…Fred je hoeft niet naar Middelharnis te komen ,ik lig in Hellevoetsluis.
Wie varen er allemaal mee vrroeg ik ,Maarten kennende die hele volksstammen uitnodigd .
Bea ,een fotograaf,jij en ik.
Ok dacht ik ,dan behoef ik, in de regen niet buiten te staan.
Om kwart over acht was ik al aan boord en het weer was prachtig.
Een half uurtje later stonden er echter ruim twintig man aan dek…..
Maarten vertelde,dat dat de bemanning van de Buffel was het waren roeier collega s van Maarten. die met ons mee voeren naar de Buffel.
Daar aangekomen klommen ze als ware piraten langs een ladder naar boven de Buffel op.
Als Poetin die mensen van Greenpeace piraten noemt , terwijl hij zelf die Russen daar uit een hely op dak zette ,had hij die roeiers eens mee moeten maken.
De vlaggen van Keppel Verolme, het Loodswezen en de Koninklijke Roeiers vereniging Eendracht waren snel gehesen.
En toen de sleepboten Buizerd en Adriaan arriveerden ging de sleep met een fors gangetje richting de nieuwe thuishaven.
Wat een verschil, de Rotterdammers treuren en terecht dat hun Buffel en de Museumhaven worden ontmanteld,en verliezen zo een prachtige publieks trekker.
De Hellevoeters haalden haar nu binnen als was het de SS Rotterdam,wat ook een geweldig spektakel was.
Bea de vriendin van Maarten ,een gouwe wijfie trouwens trakteerde ons onderweg op koffie en Cham[ionne soep.
En Maarten trakteerde ons op een wijntje,maar voordat we Hellevoet binnen liepen moesten de glaasjes leeg en opgeborgen zijn.
Ze mogen daar niet gaan denken ,dat er een zuipschuit voorop vaart zei Maarten met een ernstig gezicht..
Bij Hellevoet aangekomen werden de kannonnen in gereedheid gebracht en probeerden ze nog even de Buffel naar de kelder te jagen.
De roeiers lieten zich echter niet bang maken ,en openden niet eens de poorten om terug te schieten.
De Fanfare langs de kant met de bevolking van het hele eiland mee lopend bliezen een vrolijk deuntje
Hellevoetsluis ,als oude marine haven is maar wat in zijn schik met deze mee valler.
Het hele eiland stond aan de kade en de horeca en suppermarkten waren gesloten,want de klanten stonden aan de kade.
De Buizerd en de Adriaan loodste hun vrachtje behoedzaam door de brug naar het Jan Blanken dok waar de boot door roeiers met twee lierwagens zachtjes naar binnen werd getrokken.
Opgelucht haalde de Hellevoeters adem,zo die krijgen die Rotterdammers nooit meer terug …zag ik ze denken.
Voorlopig is de Buffel gered van de sloop,en daar mogen de Rotterdammers met hun zure gezichten toch ook wel blij mee zijn……..
Foto’s en tekst Fred Trooster.
