Stremmingen in de Nederrijn en Lek horen erbij

De overgang naar centrale bediening van de sluis- en stuwcomplexen vanuit Amerongen, brengt stremmingen met zich mee. Het scheepsverkeer vaart daardoor om, maar krijgt er meer service voor terug. Schipper Antoine Vranken heeft ervaring met stremmingen en ziet het nut en de noodzaak van centrale bediening.

Schipper Antoine Vranken op het passagiersschip de Azolla

Centrale sluisbediening Amerongen
Centrale bediening betekent dat Rijkswaterstaat bruggen en sluizen niet meer lokaal vanuit een bedieningsgebouw per complex bedient, maar vanuit een centrale. In Amerongen staat het centrale bediengebouw, dat meerdere objecten tegelijk beheert.

De bediening van het stuwensemble wordt verruimd naar 24 uur per dag, 7 dagen in de week, waardoor er altijd toezicht is. Bij noodgevallen of storingen blijft het mogelijk om de stuwen en sluizen lokaal te bedienen.

Stremmingen bij Amerongen, Hagestein en Driel
Antoine Vranken (48) maakt al bijna 30 jaar 6- en 10-daagse reizen op een passagiersschip. Met de Azolla beleeft hij alweer zijn 17e seizoen. Vanuit zijn woonplaats Arnhem brengt Vranken met zijn Azolla passagiers over de Rijn, Moezel en Neckar tot in Zuid-Duitsland, en over de Maas, IJssel, Waal, Lek en Schelde door Nederland en België.

Als gelouterd schipper van een passagiersschip is Vranken niet onbekend met stremmingen van sluizen. Ook dit jaar zijn er, in verband met de overgang van lokale naar centrale bediening, stremmingen bij Amerongen, Hagestein en Driel. Vranken maakt zich niet druk. ‘Vorig jaar waren de sluizen ook af en toe gestremd. Dat wordt op tijd aangegeven, onder andere op matrixborden. En ik houd altijd goed de scheepsvaartberichten op NOS Teletekst, pagina 721, in de gaten.’

Overgang naar centrale bediening

Vranken krijgt straks bij alle sluizen in de Nederrijn en Lek te maken met centrale bediening. Dat fenomeen kent hij al van de Maas: ‘Centrale bediening werkt efficiënt. Natuurlijk is het soms lastig, bijvoorbeeld als jachten die ons voorrang moeten verlenen geen marifoon gebruiken. En als er een storing is moeten ze een monteur bellen, dat vertraagt ook. Maar ik zorg altijd voor wat speling. Ik heb er geen problemen mee gehad.’

Wat gaat de schipper missen nu er geen lokale bediening meer is? Vranken: ‘De gezelligheid van de sluiswachter. Vroeger, heel lang geleden, zat op iedere brug of sluis een wachter met een klompje, waar schippers wat geld in deden. Dat is overigens al lang verleden tijd bij de sluizen Driel, Amerongen en Hagestein. In de nieuwe situatie gebeurt er veel centraal en op afstand. Dat maakt het minder persoonlijk. Op de lange termijn is centrale bediening natuurlijk een grote verbetering.’