Het was me het dagje wel………
Vanmorgen stond ik in de schuur op te ruimen,dat doe ik altijd als het regent.
Toen de telefoon ging;Maarten aan de lijn ,hij wilde om half twee de trossen los gooien en opstomen naar Vlaardingen.
We zouden een toneelstukje op het water opvoeren.
De honderd jarige haringlogger Balder zou de nieuwe haring aan wal brengen.
Deze werd daar dan onder feestelijke omstandigheden gekeurd en daar de koningin er geen behoeft meer aan heeft ging de burgemeester in een Sjees het eerste vaatje voor het goede doel weg brengen naar een tehuis.
Op de kade werden onder feestelijke omstandigheden haring, bier ,Schelvispekel en andere victualia geserveerd.
Een domper op het feest was het plotseling overlijden van de vrouw van Maarten waar ook zijn schip naar is vernoemt Elisabeth Bezuijen in het centrum van Vlaardingen.
Ik was al aan boord, toen Maarten mij belde met de mededeling.
Ook vroeg hij mij de mensen op de Balder in te lichten.
De schepen kwamen binnen met de vlag half stok,een domper op het feest .
De omroeper deelde mede ,dat de Elisabeth van Maarten Bezuijen door onstandigheden niet deelnam aan het feestje.
